Gastles van Augeo Jongerentaskforce bij de Hogeschool Utrecht

Ik, Evelijn, mocht toehoren bij deze gastles om eens mee te maken hoe zo’n gastles er uitziet. Het was een indrukwekkende ervaring waarbij veel persoonlijke dingen werden gedeeld. Erg bijzonder om te zien dat er – ondanks dat de jongeren de studenten voor het eerst zagen – meteen genoeg vertrouwen was om ervaringen met elkaar te delen.

Tijdens de gastles was het stil, zeker toen de eigen jeugdervaringen werden gedeeld kon je een speld horen vallen. De ervaringen maakten indruk op de studenten. Ook ik kreeg kippenvel tijdens het luisteren naar de ervaringen. Het gaat je voorstellingsvermogen eigenlijk te boven als je hoort hoeveel jonge mensen al kunnen meemaken en wat de gevolgen hiervan zijn. Het maakt me verdrietig en boos, maar ook gemotiveerd. Gemotiveerd om er voor de kinderen te zijn die nu nog in onveilige situaties zitten. Het horen van de ervaringen motiveert mij als lid van de Augeo Jongerentaskforce, om iets te doen voor hen die thuis onveilig opgroeien. Tijdens de gastles zagen de studenten de ernst van deze onveiligheid in en kregen ze antwoord op vragen hoe zij hier iets mee kunnen doen.

Was het tijdens de gastles dan allemaal serieus en verdrietig? Nee, want de jongeren die de gastles geven bieden hoop. Ze zetten hun onveilige jeugdervaringen in om anderen te helpen. De jongeren maken anderen alert op signaleren en het belang van niet wegkijken. Verder laten ze zien dat, ondanks nare ervaringen, er licht aan het einde van de tunnel is. De jongeren hebben een hoge dosis veerkracht en ze leggen uit waar hun veerkracht uit bestaat. Zo is steun vanuit de eigen omgeving van belang, maar vertellen ze ook over hoe ze zelf hebben leren omgaan met de ervaringen. Om meer over ‘coping-strategieën’ en veerkracht te leren is de gastles heel nuttig. En studenten horen hoe ze als toekomstig leerkracht het verschil kunnen maken voor kinderen in de knel.

Al met al was het ontzettend waardevol om de jongeren te horen vertellen. Ze hebben mij in ieder geval enorm geraakt. Het bereiken dat ieder kind veilig opgroeit, is een kwestie van lange adem, maar het erkennen en je bewustzijn van deze onveiligheid is een belangrijke eerste stap. En daar droeg deze gastles zeker aan bij.

Evelijn