‘Ik was vaak boos. Dan deed ik dingen die niet mochten’

Iedere jeugdzorgprofessional heeft ze, verhalen uit het hart. Verhalen over dat ene kind of die ene jongere die ze nooit vergeten zijn. Een van de verhalen gaat over Lucien, die als zesjarig jochie bij Jeugdzorg Friesland kwam en daar ruim twee jaar bleef.

Aan zijn ogen kon je zien dat hij al veel had meegemaakt. Hij had een moeilijke start gehad bij zijn moeder, en was in een pleeggezin geplaatst. Daar was het misgegaan. Hij werd gebracht door twee enorm verdrietige pleegouders. Lucien ontwrichtte het pleeggezin. Ze konden het niet meer aan.

‘We legden uit dat hij hier lang kwam logeren en vertelden waarom hij hier was. Dat wist hij wel. Hij praatte met een hoge stemmetje: “Ja, want het ging niet goed. Ik was heel vaak boos. Dan ging ik dingen doen die niet mochten.”’

Dit is een fragment uit het verhaal van Natasja, groepsleider bij Jeugdhulp Friesland die vertelt over Lucien. Jeugdzorg Nederland verzamelde twintig verhalen. Ze zijn van de professionals die dwars door alle wachtlijsten, systemen, crises en overplaatsingen heen, echt van kinderen houden. Professionals die klem zaten in een systeem of gebonden waren aan een protocol maar tóch zeiden: voor úw pleegzoon doen we het anders. Hier lees je het complete verhaal over Lucien. Je vindt er ook de andere negentien verhalen die gebundeld zijn in een online boek.